بهینه سازی آیرودینامیکی سطح مقطع ایرفویل با الگوریتم ژنتیک در متلب
در این پروژه نمونه ای از کاربرد الگوریتم ژنتیک در یک ایرفویل با استفاده از روش PARSEC برای بهینه سازی آیرودینامیکی شکل سطح مقطع ایرفویل شبیه سازی شده است.
این کد به شما امکان می دهد تا با استفاده از روش PARSEC سطح مقطع یک ایرفویل را از نظر آیرودینامیکی بهینه سازی کنید. این کد از الگوریتم ژنتیک به عنوان بهینه ساز استفاده می کند. در این پروژه دو نمودار زیر را می توانید مشاهده کنید:
سطح مقطع ایرفویل قبل از بهینه سازی و بعد از آن
تغییرات ضریب لیفت
ایرفویل
ایرفویل شکل مقطعی بال ، تیغه (پروانه ، روتور یا توربین) یا بادبان (همانطور که در بخش مقطع مشاهده می شود) است.
جسمی به شکل ایرفویل که درون سیال در حرکت است ، یک نیروی آیرودینامیکی ایجاد می کند. به مؤلفه این نیرو عمود بر جهت حرکت ، نیروی lift گفته می شود. مؤلفه ای که موازی با جهت حرکت باشد ، drag نامیده می شود. ایرفویل های پروازی Subsonic دارای شکل مشخصی با لبه گرد پیشرو هستند و به دنبال آن یک لبه تیز ، که اغلب با انحنای متقارن از سطوح بالا و پایین است. ایرفویل هایی با عملکرد مشابه که در کار با آب طراحی شده اند ، هیدروفویل نامیده می شوند.
lift روی یک ایرفویل در درجه اول نتیجه زاویه حمله آن است. هنگامی که در یک زاویه مناسب جهت یابی کنید ، ایرفویل هوای اطراف را منحرف می کند (برای هواپیماهای ثابت ، نیروی رو به پایین) و در نتیجه نیرویی روی ایرفیل در جهت خلاف جهت انحراف قرار می گیرد. این نیرو به عنوان نیروی آیرودینامیکی شناخته شده است و می تواند به دو مؤلفه تجزیه شود: lift و drag. بیشتر شکل های ایرفویل برای تولید بالابری به زاویه حمله مثبت احتیاج دارند ، اما ایرفیل های دارای محفظه می توانند در زاویه صفر حمله نیز بالابری ایجاد کنند.(منبع)
بهینه سازی آیرودینامیکی سطح مقطع ایرفویل با الگوریتم ژنتیک در متلب
توسط متخصصان گروه پروماد انجام شده است.فایلهای نرم افزاری پروژه به صورت کامل پس از خرید فایل بلافاصله در اختیار شما قرار خواهد گرفت.
اگر این محصول، پروژه مورد نظر شما نمی باشد، می توانید از طریق لینک زیر سایر پروژه های مشابه را مشاهده کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.